الف) آسیبهای روانی:
افزایش پرخاشگری در کودکان:
مهمترین مشخصه بازیهای رایانهای حالت جنگی اکثر آن هاست و اینکه فرد باید برای رسیدن به مرحله بعدی با نیروهای به اصطلاح دشمن بجنگد. ” خشونت “ مهمترین محرکهای است که در طراحی جدیدترین و جذابترین بازیهای رایانهای به حد افراط از آن استفاده میشود.
افت تحصیلی:
عوامل بسیاری باعث افت تحصیلی میشود. شاید بتوان گفت هر چیزی که ذهن دانش آموزان را درگیر واز مسیر آموزش منحرف کند، یکی از عوامل افت تحصیلی است.با خصوصیتهایی که برای بازیهای رایانهای نام بردیم بدون شک آنها از عوامل مؤثر در افت تحصیلی محسوب میشوند. چرا که وقت زیادی از دانش آموز را اشغال میکنند و فکر و ذهن او را درگیر مسائل غیرآموزشی میکنند.
اعتیاد به بازیهای رایانهای:
یکی از خطرناکترین اثرات منفی بازیهای رایانهای ” اعتیاد “ به این بازی هاست که بیش از هر چیز کودکان و خصوصاً نوجوانان را تهدید میکند. این تهدید آن قدر جدی است که گاه منجر به مرگ میشود.
متزلزل شدن روابط خانواده:
پیشرفت تکنولوژی سبب دور شدن اعضای خانواده از یکدیگر میشود. به طوری که هر یک از افرادخانواده به خاطر مشغول بودن به تماشای تلویزیون یا درگیر بودن با رایانه و اینترنت و بازیهای رایانهای، کمتر وقت میکنند با یکدیگر بنشینند و صحبت کنند. این خود باعث سرد شدن روابط بین والدین و فرزندان شدهاست، به گونهای که آنان کمتر حوصله یکدیگر را دارند.
منزوی کردن کودکان و نوجوانان:
وقتی کودکان به انجام بازیهای رایانهای مشغول میشوند گذشت زمان را به هیچ وجه احساس نمیکنند و وقتی به خود میآیند که ساعتهای زیادی از وقتشان صرف این بازیها شدهاست. تحقیقات نشان میدهد کودکانی که دائماً از بازی رایانهای استفاده میکنند درونگرا میشوند و در جامعه، منزوی و در برقراری ارتباط اجتماعی با دیگران ناتوان میگردند.
تنبل شدن ذهن کودکان و نوجوانان:
در این بازیها به دلیل این که کودک یا نوجوان با ساختنیها و برنامههای دیگران به بازی میپردازد و کمتر قدرت دخل و تصرف در آنها را پیدا میکند، اعتماد به نفس او در برابر ساختنیها و پیشرفت دیگران متزلزل میشود. تصور بیشتر خانوادهها این است که در بازیهای رایانهای فرد مداخله فکری مداوم دارد، اما این مداخله فکری نیست، بلکه این بازیها سلولهای مغزی را گول میزنند و از نظر حرکتی نیز فقط چند انگشت کودک را حرکت میدهند.
ب)آسیبهای جسمانی:
در کنار آثار مخرب روحی بازیهای رایانهای، کار با این وسیله مشکلات و عواقب جسمی نیز برای استفاده کنندگان به دنبال دارد:
مشکلات بینایی:
چون کودکان در هنگام بازی مدام به صفحه کامپیوتر خود خیره میشوند چشمانشان از نظر بینایی دچار عوارض میشود. به اعتقاد پزشکان، کودکانی که به مدت طولانی از رایانه استفاده میکنند در معرض خطر نزدیک بینیقرار میگیرند.از شدت این عوارض با رعایت نکات زیر می توان کاست:
۱-فاصله صفحه نمایشگر و چشم کودک، از ۲۸ – ۱۸ اینچ کمتر نباشد. ۲-صفحه نمایشگر رایانه بهتر است کوچک باشد. ۳-نور صفحه نمایشگر کم باشد. ۴-چشمها باید مسلط به صفحه رایانه باشد. ۵-روشنایی اتاق به نحوی تنظیم گردد که زنندگی نور صفحه رایانه به حداقل برسد. ۶-برای صفحهٔ نمایشگر از پوشش استفاده کنید.
ج) مشکلات اسکلتی:
مشکلات نواحی مچ، گردن و پشت، کودکانی را که به مدت طولانی از کامپیوتر استفاده میکنند، تهدید میکند؛ زیرا فرد در یک وضعیت ثابت ساعتها مینشیند و در نتیجه ستون فقرات و استخوان بندی او دچار مشکل میشود. همچنین احساس سوزش و سفت شدن گردن، کتفها و مچ دست از دیگر عوارض کار نسبتاً ثابت و طولانی مدت با رایانهاست.از شدت این عوارض با رعایت نکات زیر می توان کاست:
۱-پشت به وسیله صندلی حمایت شود. ۲-به عقب زانوها فشار وارد نشود. ۳-زاویه بین ساق پا و ران بیش از ۹۰ درجه نباشد. ۶-صفحهٔ مانیتور طوری قرار گیرد که کودک در حین بازی به راحتی آن را ببیند و مدام گردنش را به عقب یا جلو خم نکند. ۷-تجهیزات مناسب(صندلی راحت، میز ثابت) در محل کار وجود داشته باشد
چاقی:
از دیگر عوارض جسمانی که به دنبال استفاده بیش از حد از رایانه و برنامههای آن به وجود میآید، چاق شدن کودکان و نوجوانان به علت کم تحرکی در مقابل این دستگاه است.
نظرات شما عزیزان: